Neurologopedia to pojęcie, które dla wielu osób brzmi nieco enigmatyczne. Nietrudno się jednak domyślić, że będzie ono dotyczyło zagadnień częściowo związanych z logopedią, a częściowo z neurologią. Każdy, kto chce być neurologopedą bądź też skorzystać z jego pomocy, musi wiedzieć, czym dokładnie zajmuje się tego rodzaju specjalista. Warto także mieć świadomość tego, z kim najczęściej pracują neurologopedzi i czyje funkcjonowanie mają szansę poprawić.

Kim jest neurologopeda i co należy zrobić, aby nim zostać?

Przede wszystkim, warto zaznaczyć, że neurologopedia jest pewną specjalizacją logopedii. Zazwyczaj, aby móc określić siebie jako neurologopedę, trzeba ukończyć określone studia magisterskie, a następnie podyplomowe. Studia podyplomowe zaznajomią osobę, która się na nie udaje z technikami badań neurologopedycznych, ale nie tylko. Przede wszystkim, absolwent takich studiów będzie zdawał sobie sprawę z tego, w jaki sposób pracować z osobami, które borykają się z zaburzeniami mowy powstałymi na skutek dysfunkcji centralnego układu nerwowego. Osoba wykonująca tego rodzaju zawód będzie mogła współpracować zarówno z neurologami, jak i z rehabilitantami czy neonatologami. Wspiera także rodzinę swojego pacjenta. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że przyszłemu neurologopedzie nie wystarczy jedynie wiedza teoretyczna. Trzeba będzie również skorzystać z wielu praktyk, dzięki którym zdobędzie się niezbędne w późniejszej pracy umiejętności. Warto zaznaczyć, że neurologopedzi mają dosyć rozległą wiedzę. Muszą wiedzieć jak funkcjonuje mózg oraz narząd mowy. Nie sposób ukryć, że do wykonywania tego zawodu trzeba mieć pewne predyspozycje. Na pewno przydatna będzie empatia, wysoka wrażliwość, odpowiedzialność oraz odporność na stres. Trzeba także posiadać gotowość do stałego podnoszenia swoich kwalifikacji.

Komu pomagają neurologopedzi?

Wiele osób zastanawia się nad tym, komu właściwie pomagają neurologopedzi. Na postawione w ten sposób pytanie nie można jednak odpowiedzieć w bardzo prosty i jednoznaczny sposób. Najczęściej jednak, pacjentami neurologopedów są dzieci, które nie zaczęły jeszcze mówić, chociaż powinny, jak również dzieci z zaburzeniami genetycznymi. Takim zaburzeniem genetycznym może być chociażby zespół Downa. Neurologopeda będzie również w stanie wesprzeć osoby dorosłe, które doświadczają zaburzeń mowy na skutek rozwijającego się stwardnienia rozsianego. Na tym nadal nie koniec. Specjaliści zajmujący się neurologopedią mogą także otoczyć pomocą osoby jąkające się. Trzeba jednak mieć na uwadze to, że jąkanie się może mieć rozmaite przyczyny. W niektórych przypadkach konieczna jest więc równoległa psychoterapia. Neurologopeda może także pomagać dzieciom z zaburzeniami napięcia mięśniowego, jak również osobom, które mają autyzm. Każdy, kto pozostaje pod opieką neurologopedy, musi zdawać sobie sprawę z tego, iż efekty współpracy z takim specjalistą nie będą widoczne od razu. Wskazana jest więc cierpliwość. Warto mieć na uwadze także to, iż neurologopeda może nie rozwiązać wszystkich problemów z jakimi boryka się konkretny pacjent. Jeżeli na zajęcia z neurologopedą uczęszcza dziecko, rodzic powinien zadbać o to, aby monitorować jego postępy. W domu konieczne może okazać się wykonywanie zaleconych przez specjalistę ćwiczeń. Wówczas rezultaty pojawią się zdecydowanie szybciej. Trzeba jednak mieć na uwadze to, że wiele zależy od stopnia zaawansowania problemu oraz od zaangażowania pacjenta. U niektórych efekty będą widoczne znacznie później niż u innych.